Helpdesk: Met de Helpdesk voor Alles, wat kan ik voor je doen?
Marie: Hoe kom ik van mijn verdriet af?
Helpdesk: Je hebt verdriet dus… Wat rot. Wil je er misschien iets over vertellen?
Marie: Dat kan ik niet. Ik wil er vooral vanaf.
Helpdesk: Het is gewoon te veel?
Marie: Ja…
Helpdesk: Wat naar.
Marie: Ik wou dat het weg was. Of in elk geval een tikje minder, om mee te beginnen.
Helpdesk: Maar het blijft steeds hetzelfde?
Marie: Ja, gewoon veel te veel.
Helpdesk: Hè bah. Het lijkt wel alsof er plotseling een tijger in je nek is gesprongen.
Marie: Jaa, wat een rotbeest.
Helpdesk: Waardeloos.
Marie: Hij zat er ineens. En dan die nare nagels nog in mijn vel.
Helpdesk: Heel pijnlijk. Bijt hij ook?
Marie: Nee, het zijn vooral die nagels en dat gewicht.
Helpdesk: Hij lijkt zich aan je vast te klampen he?
Marie: Ja, en ik wil niet omvallen maar dit is eigenlijk ook geen doen.
Helpdesk: Ben je bang dat je om gaat vallen?
Marie: Heel af en toe. Eventjes. Ik probeer overeind te blijven.
Helpdesk: Begrijpelijk. En zou het erg zijn heel af en toe even om te vallen?
Marie: Op zich niet.
Helpdesk: Dan kan die tijger ook even van je nek?
Marie: Ja, dan kan hij naast me liggen.
Helpdesk: Inderdaad, fijn voor jou én fijn voor hem. Hij bijt niet, dus dat kan gevaarloos.
Marie: Als ik daaraan denk wil ik hem wel even aaien. Een beetje kriebelen onder zijn buik. Zoveel warm, zoveel zacht vel. En dan al die mooie kleuren. Maar mijn verdriet wordt er niet kleiner van.
Helpdesk: Nee, dat begrijp ik helemaal.
Marie: Ik kan me wel voorstellen dat er ergens zachtheid denkbaar is.
Helpdesk: Dat is al heel fijn.
Marie: Dankjewel voor het gesprek, grote miauw.
Helpdesk: Haha, dankjewel voor het delen, grote miauw.
Ik wens je een heel zachte dag, prrrrr.

Dankjewel Marie, Castricum, Nederland, voor je vraag.