Helpdesk: Met de Helpdesk voor Alles. Wat kan ik voor je doen?
Wibo: Hoe weet je wat een goed leven is?
Helpdesk: Dat is best een veelomvattende vraag.
Wibo: Ja, klopt.
Helpdesk: Misschien kunnen we als experiment je in je vraag tijdelijk in ik veranderen? Dan maken we het wat concreter. Is dat een idee?
Wibo: Dus: Hoe weet ik wat een goed leven is?
Helpdesk: Ja, tjee, dat klinkt meteen heel anders, hè? Jij klinkt ineens heel dichtbij en een goed leven klinkt nu gek genoeg heel ver weg?
Wibo: Ja, ik hoor het ook…
Helpdesk: Een beetje alsof je door een omgekeerde verrekijker kijkt.
Wibo: Ja, dat voelt ook wel zo. Ik leef én ergens is het goede leven. Ergens achter de horizon. Hoe krijg ik die twee over elkaar geschoven?
Helpdesk: Hmm. Zou je goede leven echt ergens anders zijn? Of zit het misschien toch nu al in je leven?
Wibo: Ik heb het nog niet bespeurd, maar het zou kunnen.
Helpdesk: Misschien kan je even je ene hand op je andere onderarm leggen?
Wibo: Mijn ene hand op mijn andere onderarm… Okee.
Helpdesk: Voel je iets?
Wibo: Eh… warmte?
Helpdesk: Ah, dus je leeft.
Wibo: Ja, dat is bij deze wel bewezen.
Helpdesk: Top, dan wijst nu eigenlijk alles zich vanzelf. Voor levende wezens moet je goed zorgen. En als je goed voor jezelf wil zorgen, ga je vanzelf goed voor alles zorgen. Want als het goed met alles gaat, gaat het ook goed met jou.
Wibo: Inderdaad. Ik denk trouwens dat ik daar al mee bezig was. Met het zorgen voor alles om me heen. En voor mezelf.
Helpdesk: Ik geloof je meteen. Want anders stelde je deze vraag waarschijnlijk niet? Dan dacht je daar niet over na…
Wibo: Nee.
Helpdesk: Echt goed dus!
Wibo: Ja, wie weet…
Helpdesk: Misschien kan je dan af en toe even een gek dansje doen? Omdát je al zoveel nadenkt?
Wibo: Hahaha.
Helpdesk: Ik wens je een opperbest leven!

Dankjewel Wibo, Nederland, voor je vraag.